Καρδιά μου μη βαρυγκομάς και κάτσε να αφουγκραστείς τα τόσα δεινά που δυστυχώς σου προσέφερα,εξ αιτίας του φόβου και του τρόμου ,που οι άλλοι επενδύουν ,μα κυρίως εκεί ποντάρουν και σιγοψιθυρίζουν τις επιτυχίες τους,σε λανθάνουσες πάντα καταστάσεις και συνιστώσες .
Ψυχή μου άντεξε και προσπάθησε να καταβάλεις τους δικούς σου κόπους και μόχθους,ώστε να φανεί η περηφάνεια σου και να γυρίσεις τροπαιοφόρος στρατηγός,από έναν άνισο πόλεμο ,επικράτησης ,παραλογισμού τρανού και ανυπόφορου.
Μάτια μου όμορφα και γλυκά ,χιλιoειπωμένα λόγια ,φράσεις ,λες και έχουν έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας ,μα ρηχές οι ματιές τους ,κενές και άδειες ,απ τον προσανατολισμό και τον ανάλογο κοινό στόχο και προβληματισμό .
Χέρια μου ,εσείς που ξέρετε που να αφεθείτε και να νοιώσετε τη θαλπωρή τους,αφήστε παραμερίστε τις δικές σας ανάγκες και απλά ,σφίξτε τα γερά κα δώστε την ανάλογη δύναμη και την ανάλογη ώθηση,προς τη μεριά τους,ανοίγοντας τις παλάμες σας για εκείνο το σύνηθες φάσκελο ,που τους αξίζει ,ανθρωποειδή και δήθεν χαρακτήρες,μεταλλαγμένοι και δυστυχώς με τίποτα συγκρινόμενοι με τα παρελθόντα χρόνια και χρονικά .
Στομάχι μου ,σε έχω καταπονέσει,σε έχω καταταλαιπωρήσει ,σε πόνους ,ξενύχτια ,νευρώσεις ,άλγη ,στο παρά τρίχα σε γλίτωσα απ το έλκος ,αφού η πληγή σου ,κατάφερε η σωστή αγωγή να την επουλώσει ,μα της ψυχής τα τραύματα κανείς δεν είναι σε θέση ,μόνο εγώ .
Βαρύ το τίμημα μιας κάποτε αληθινής αγάπης ,ενός κάποτε ανεπανάληπτου έρωτα ,μα καταλήξεως απαίσιους απρογραμμάτιστες κενού ,αδιάφορου παντελώς και παντοιοτρόπως.
Μυαλουδάκι μου υπέροχο,για μένα ,σκαρφίστηκες τρόπους ,διεξόδους από κείνα τα φαινομενικά αδιέξοδα ,μονόδρομοι που κατέληξαν σε λεωφόροι πορείας και αντίστασης αντίδρασης και επιδίωξης της λευτεριάς μου και του εξανθρωπισμού κάποιων δικών του συστατικών ψυχής,αδίκως και ματαίως .
Αίμα μου ,που ανεβοκατεβαίνεις ,απ τις πιέσεις και τις ποιήσεις ,απ τα δυνατά εκείνα συναισθήματα ,μα τις περισsότερες φορές κάνεις γύρους τρανούς