Επιτρέπω .
Να δεις και να αντιληφθείς ότι έχετε εσείς ανάγκη και σας γεμίζει πολλές φορές και με την ικανοποίηση ,του ανικανοποίητου εκ μέρους μου .
Να σχολιάσεις εκείνα τα θέματα ,συμβάντα, είτε μ αφορούν είτε όχι, στο σημείο και στο μέγεθος που εγώ τα έχω κατατάξει στη μνήμη και στην έκφρασή μου.
Να αντικρύσεις τη δική μου πραγματικότητα, εφόσον οι συνδιαλλαγές του νου μου με τις άρρητες διαδικασίες τοποθέτησης και ανασύστασης ιδεών και αξιών ,βοηθούν και συμπαρίστανται και σε μένα.
Να κοινοποιείς και να σχολιάζεις ,αυτά που εγώ σου επιτρέπω ,μέσα απ τα δικά μου ψυχικά και όχι μόνο εδάφια ,που θέλω να α καλλιεργήσω και ποτέ να μην τα διατηρώ ,σε πλήρη αγρανάπαυση και ιδιοτελή αχρηστία.
Να σκύβεις στο πρόβλημά μου ,να το κάνεις δικό σου και να θες απελπισμένα να βρεις τη λύση του ,παραμερίζοντας και τα δικά μου μέτρα και σταθμά .
Να στεγάζεις το κάθε σου θεώρημα και την κάθε σου αναθεώρηση ,όταν είσαι σε θέση να κρίνεις ολόσωστα και να διατηρήσεις εκείνο που ο περισσότερος κόσμος, αντιδρά ακόμα και στο όνομά της ,ψυχραιμία .
Να διατηρείς τις δικές σου επιφυλάξεις και να συνοδεύεις τα δικά σου ανώφελα πια άγχη ,από μυστηριώδεις φυγές και υπεκφυγές αφού δεν έχεις καταλάβει, πως με μια ματιά μου πάνω σου, διαλύω το κάθε νέφος και σύννεφο στον ψυχικό σου διαμαρτυρόμενο κόσμο.
Να σπουδάσεις τις επιστήμες της ζωής και φροντίζω να μη μείνεις ούτε στάσιμος, μα ούτε και μεταξεταστέος .
Να δαμάσεις τις ευαισθησίες σου τις αξίες και τα ιδανικά σου ,χωρίς να τα μεταλλάξεις και να τα τροποποιήσεις, παρά να τα αναστείλεις και να τα προσδιορίσεις ,για σένα ,για το καλό σου .
Επιτρέπω στους άλλους πια ,να σ αγγίξουν όσο εσύ θα τους το επιτρέψεις ,αφού η ψυχούλα σου ,εγώ τραυματίστηκα ,όχι θανάσιμα ,αλλά πολλαπλά και καιρός είναι ,εσύ ,το δικό μου κομμάτι ,η δική μου ασφάλεια ,να θωρακιστείς και να σηκώσεις το δικό σου τοίχος προστασίας .
Μακριά από γίγαντες μικρόσωμης ψυχής και πλησιέστερα σε νάνους γιγάντιας καρδιάς!!
Να δεις ξεκάθαρα την αναμέτρηση σου ,όχι με ομορφιά ,που χάνεται και προσπερνιέται πάντα ,παρά με καλαισθησία ψυχής, που μένει και παραμένει αλόβητη στο πέρασμα των χρόνων.
ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΡΙΖΩΣΕΙΣ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΟΥ! ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΣΟΥ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΦΑΡΟΥ ΑΣΒΗΣΤΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!
