Τα πάντα άνοιξαν τα φτερά τους ,τα ιστία τους κι υποδέχτηκαν τον ερχομό του . Ένα γεγονός ,μονάκριβο και. ακριβοθώρητο. ,στις πορείες και τις μαεστρίας,στις καταιγίδες και τις φουρτούνες της ζωής τους. Σιγοψιθύρισε ο φόβος,μα η αντοχή και η αλήθεια της ψυχής τους,πανωπλία και ασπίδα ,για την υπεράσπιση της στιγμής και των στιγμών εκείνων που επέλεξαν να ακολουθήσουν και να γευματίζουν συνεχώς,το απίθανο και αχόρταγο παιχνίδι ,της σκέψης με την αναμονή ,της σάρκας με τον περίτεχνο τρόπο που τη δάμασαν και την άφηναν ολοένα έξω απ το παιχνιδι. Ενα παιχνίδι ,τρόπου έντιμου ,ποτέ ,άτιμου,επί σκοπού χρονοτριβώντας στα όνειρά τους και στις στιγμές τους. Μια υπογραφή ζωής,ένα ταπεραμέντο χαραυγής,από σκοτεινές πλευρές,από ένα έρεβος που ίσως και να τους κυνηγούσε,μα τώρα ενεμφανίσθη το τόξο ,καθώς ουράνιο και γεμάτο υποσχέσεις ,μα πιο πολύ χρώματα. Ατμόσφαιρα όμορφη,γλυκιά ,πολύχρωμη,σε έναν καμβά επιτυχών προβλέψεων και εγκεκριμένων ονειρικών καταθέσεων στο ταμιευτήριο ,της δικής τους αγαποαποθήκης,χωρίς το παραμικρό έλλειμα,παρά απόθεμα ,αποθέματα συναισθημάτων και όχι τάχα διαδόσεων αυτών,παρά σίγουρων και επιτυχών προσπαθειών της ευτυχίας τους. Τίποτα δε στέκεται πια εμπόδιο ,σε μια αναμενόμενη ευτυχή κατάληξη,σε ένα τόσων χρόνων ταξίδι ,ανταμώματος και σμιξίματος ,παιδείας,ευγένειας ψυχών,καλλιτεχνίας των συναισθημάτων τους ,μα κυρίως μιας ξεχασμένης αβρότητος σκέψεων ,ιδεών,συναπαντήματος. Τα χέρια σφιχτά αγκαλιασμένα,να παροτρύνουν και να προμηνύουν εκείνο το όμορφο ,χαμογελαστό προβάδισμά του σώματος ,του νου και της καρδιάς. Της ψυχής τους όλης,που βηματοδοτεί και στοιχειοθετεί τις δικές πορείες ,προς απορίες άλλων,που δε θα ξέρουν και δε θα μάθουν ποτέ . Σ όσους άφησαν να μάθουν το μυστικό τους,το επτασφράγιστο και αδιαπραγμάτευτα πια ,ολόδικό τους ,είναι εκείνοι ,όχι που αξίζουν,γιατί όλοι οι φίλοι οι καλοί το άξιζαν,αλλά είναι εκείνοι που σηματοδότησαν χωρίς να θέλουν την ένωση κι ύπαρξή τους ,σε μια σχέση ξέχωρη και σε ένα δεσμό ,Ξέχωρο. Τέλος συζήτησης Γράψτε ένα μήνυμα…