Αλήθεια!!!
Είναι ότι ωραιότερο θα μπορούσα να συναντήσω,σ αυτές τις δυσκολες για κάποιους μέρες εγκλεισμού τους!
η συννεύρεσή μας σ αυτή τη σελίδα ,,μαρτυρά και καταμετρά τις τότε όμορφες στγμές μας και τις νοσταλγικές μας τώρα ,που παιδιά ακόμα,δεν περιμέναμε να νοιώθουμε τοσα ανάμεικτα συναισθήματα,,αν και μας τα λεγαν οι μεγαλύτεροί μας.
Μάλλον ισχύει τελικά ,αν δεν είσαι μέσα στο ζήτημα ,στο πρόβλημα ,στην κατάσταση,δε θα σαι ποτέ σε θέση να δεις και να καταλάβεις ,να αντιμετωπίσεις και να αντικρούσεις διαθέσεις και διαμαρτυρίες.
Χρόνια όμορφα,αγνά,,που συμμετείχε η ανθρωπιά ,τα δυνατά αληθινά συναισθήματα,με καθηγητες,άρτιοι κατηρτισμένους,,τόσο από μόρφωση και εκπαίδευση ,οσο και απ το κυριότερο ιδανικό ενός ανθρώπου,το χτίσιμο του χαρακτήρα του και η άμεση μετάδοση ιδεων κι αξιών του.
Δεν είναι λίγο ,που όλοι όσοι είμαστε εδώ ,θυμόμαστε επίθετα,τρόπους συμπεριφοράς,όπως χαρακτηριζόμαστε ο καθένας μας ξέχωρα,από εκείνους τους ανθρώπους,που γαλουχούσαν τότε αληθινές συννειδήσεις και κυρίως,μας μάθαινε εκείνο το εκπαιδευτικό σύστημα ,,,,γράμματα.
Ως μητέρα 4ων αστεριών,καταθέτω ταπεινά τη γνώμη και άποψή μου πως μέχρι τη γεννιά των παιδιών μου ,ως το τρίτο,που είναι τώρα 25…ναι υπήρχε η όρεξη,η συννειδητότητα του λειτουργό επαγγέλματος του κάθε εκπαιδευτικού.
Μετά ,παραχαλάρωσε η όλη κατάσταση και οι καλύτεροι,,αναδεικνύονται τάχιστα και ευκολότατα,γιατί πλέον άρχισαν να αποτελούν ισχυρή μειονότητα,σε εκείνο το επιστέγασμα των γραμμάτων και της διαδόσεώς τους .
Δεν είναι τυχαίο ,που έχει αποτυπωθεί στη μνήμη μας ,η παραμικρή ιστορία,αλληλένδετη με διάφορα χιουμοριστικά ,εε τότε σαν παιδιά ,,όπως και τώρα ,υπήρχε η γλυκιά κόντρα ,με τους καθηγητές,,αλλά και η άσβεστη αγάπη και διακαής πόθος ,να εντρυφήσουμε στις προσωπικότηές τους ,να μαζεύουμε απ τη γύρη της γνώσης τους και να αποθηκεύουμε τους καρπούς εκείνους ,σε μετέπειτα σπορές και καλλιέργειες του δικού μας νου και πνεύματος.
Μέρες που είναι ,η σκέψη μου και ο λογισμός μου ,,είναι στους συμμαθητές μου που μας άφησαν για τα δικά τους Παραδείσια Μέρη.
Δε θα μαθαίνουμε πια τα νέα τους μα ότι αφήσαν πίσω τους,η ζωή τους και το έργο του καθενός ,θα τιμά τις δικές μας σκέψεις και τις δικές μας αναδύσεις,,απο γεγονότα και συμβάντα ,εκείνων των όμορφων χρόνων..αξέχαστα στη ροή ,των δικών μας .
Μάθαμε,παλέψαμε ,αντέξαμε,διεκδικούμε,τασσόμαστε ,μα κυρίως ,ορθώνουμε ανάστημα και πυγμή ,μπροστά σε κάθε ιό,επιβουλεύονται τα δικα μας συναισθηματικά ακόμα μονοπάτια αποκλεισμού μας .
Κι όμως ,εμείς ,εκείνες οι γεννιές που ζήσαμε τα χρόνια τα μαθητικά ,τα όμορφα ,,υγιή και ανέγκιχτα,ανέπαφα από κακίες και ενοχικές παρενοχλήσεις,από κακοτοπιές και συμπεριφορές ,επιδημίας,σχολικού εκφοβισμού,ενώνουμε τα χέρια μας ,τα ανατάσσουμε ψηλά στον Ύψιστο και δεόμαστε ,υπέρ της σωτηρίας ,όχι μόνο των ψυχών μας ,αλλά και υπέρ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥ ΒΑΛΛΕΤΑΙ από έναν εχθρό .
Γνωστός ή μη,έγκυρος ή άκυρος,,η ουσία είναι πως υπάρχει ,γιατί απόδημούν αδίκως ζωές ,ψυχές εις Κύριον.
ΔΕ ΘΑ ΦΕΡΘΩ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ ΠΑΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΑΣ!