Τις ακρογωνιές του λίθου μου
Ελα και σμίλεψέ τες
Λείανέ τες τις πληγές
Με μύρο μοσχοβόλισέ τες.
Σύρε να φέρεις το σταμνί
Που χει την ευλογία
Του ιάματος η εκφορά
Να αλείψει τα τοιχεία.
Καρδιάς που την πετρώσανε
Και της εδώσαν βήμα
Να σέρνεται να αλώνεται
Ενάντια στο κύμα.
Αυτή το καλοσκέφτηκε
Χατήρι δε μου χαλάει
Απ τα σπάργανα της έμαθα
Να μου τα μαρτυράει.
Λόγια μα και γνωμικά
Που πήραν και τη σύραν
Χορό Ζαλόγγου εκεί ταχιά
Απεφάνθηκε η μοίρα .
Μα την καλοτυχήσανε
Οι νύμφες του Καιάδα
Εκεί δροσοσταλίστηκαν
Τη βάφτισαν Ελλάδα…
Οσο χυτπάει ο παλμός
Οσο ανάσα εκεί γέρνει
πατρίδα μου ηλιοστάλαχτη
Φως στην Οικουμένη.
Για σένα ζω και το τιμώ
Το άγιο όνομά σου
Τα χώματά σου τα ιερά
Σφαδάζουνε μπροστά σου.
Αγήρτες θένε να γενούν
Τι κι αν προδότες είναι
Δε φτάνει δεν τους αναλογεί
Αυτό για θεαθήνα.
Παρά θέλουνε οικτρά
Έσένα να σκοτώσουν
Τη γλώσσα τη θρησκεία σου
Στ άδυτα να τα χώσουν.
Μα θα ρθει η ώρα η ιερή
Θα ηχήσουν οι καμπάνες
Και πάλι η Αγιά Σοφιά
Θα δέχεται τις μάνες.
Σ αυτή θα στήσουνε λαμπρή
Εκεί της Οικουμένης
Μονή που ναι ΆΓΙΑ
Θεόσταλτης εστέκει.
Αιώνες πάν που αιμορραγεί
Το Άγιο Μοναστήρι
Μα χουμε θάρρος στην ψυχή
Ζωής λιβανιστήρι.
Θυμίαμα και κάρβουνο
Αρωματίζει η πλάση
Λιβάνι στέλνει η ψυχή
μπας και καταλαγιάσει.
Την τόση τους την εχθρική
Φόρα που αυτοί επήραν
Να δείξεις σ άνοους εκεί
Κατηφόρα και συνθλίβαν.
Σχέδια και όνειρα
Θα πάνε όλα στράφι
Γιατί ανακαινίσανε
Ανθραξ αντί χρυσάφι.
Του κόσμου όλες οι ευχές
Κοσμούνε τα Ευαγγέλια
Είθε να δούμε τη χαρά
Πριν έρθει η Συντέλεια.
Δεν είμαι μάντισσα εγώ
μήτε και τα προβλέπω
Μα ο κοσμος πάει χάλασε
Μια έννοια για όλα έχω.
Σκοτάδι παντού απλώνεται
Στοχασμοί που σκοτεινιάζουν
Αβυσσος είναι η ψυχή
Τα μέσα μας σπαράζουν.
Τοπίο είναι και ρυγά
Ομίχλη το στολίζει
Ανίκανη στέκω εκεί
Και το αναγνωρίζει.
Θέληςη μου περίσσεψε
Αντρεία τη δαμάζω
Στου νου μου τα τετράστιχα
Αυτά και δοκιμάζω.
Να πάρουν σάρκα και οστά
Γραφή να διαφεντεύουν
Κάλεσμα κάνω εδώ μπροστά
Αυτά να επισπεύδουν.
Μηνύματα ολοταχώς
Που ρχονται και μας βρίσκουν
Ολοι μαζί αδέρφια μου
Ησυχία μην ευρίσκουν.
Οι ποταποί αυτή της γης
Στήσανε ενέδρα
Κι όλογλεντούν χαζογελούν
Απ της ηλιθιότήτάς τους την εξέδρα.
Εκεί σαν ανεβήκανε
Θαρρούν πως θα γλιτώσουν
Μα οι λαοί εξύπνησαν
Θα τους καταδιώξουν.