Το πάθος σέρνει τις κουρτίνες του κορμιού ,εκείνου του μυαλού που διοχετεύει πάσα μορφής ενέργεια και οχλαγωγία.
Τα πάντα τάσσονται και υποτάσσονται στις δικές τους σκανδαλιστικές πεποιθήσεις και στις δικές του αμαρτωλές συνευρέσεις ,νο και καρδιάς .
Το σώμα αδυμονεί να δεχτεί και να εναγκαλιαστεί με τους παλμούς και τους ρυθμούς ενός άλλου κορμιού,που θα το συντροφεύει και θα καλλιεργήσει την ευτυχία και με σπορά το κάλλος του ,θα ευδοκιμήσει η αληθεια και η παντοτινή τους συννουςία.
Μια συννουςία ,αλλοιώτικη απ τις άλλες,ξέχωρη και ιδιαίτερη,καθώς εκείι η σάρκα μίλησε,διά μέσου της επιφάνειας και των τοιχωμάτων,του νου ,του εγγκεφάλου ,που ερωτοτρόπησε δυνατά και ακαριαία.
Τραύματα παλιά επουυλώθηκαν,επουλώνεται εξ αρχής ,με ιδανική προσέγγιση και ιδιαίτερη μορρή και καλλαίσσθητη αγωγή.
Κάλλος της ψυχής ,συνουσιάζεται με τις αμέτρητες χορδές της ευαισθησίας και της αβρότητος,με την καλλιέργεια και την καλλιτεχνεία,υφών και πτυχών ψυχής και νου .
Ενας νους που δεν κλειδαμπαρώνεται ,αλλά αποτελεί εκείνη τη διέξοδο ,τη δίοδο κατανννόησης και διάννοια,ποτέ ευκόλως εννοούμενων που θα παραλείπονται,παρά ,δύσκολα στρατιωτικά σχεδια άμυνας ,επίθεσης ,σε κακόβουλες παρατάξεις ,εχθρικές και ενίοτε φίλιων πυρρών.
Σπινθηροβόλες ματιές ,πολλά υποσχόμενες,που καταλύουν κάθε απέναντι βλέμμα,κάθε αντικρυνή κατάκτηση και επιδίωξη
Μόνα τους καλούν και προσκαλούν ,θέλουν να ζήσουν και να βιώσουν την απόλυτη αγάπη,τον απόλυτο έρωτά ,σε ένα αποκορύφωμα ,ψυχής,νου ,καρδιιάς.
Μα το σώμα δεν τους νοιάζει,καλύπτεται απ τα ενδύματα του πορφυρού ,του αγγίγματός τους .
Ερωτοτρόπησαν οι εγκέφαλοι ,οργασμός επιτελέσθη εκ των αγγείων τους,οι οδοί ,γεμάτοι από υγρούς βιότοπους ,εγκεφαλικής διείσδυσης σκέψης του ενός στον άλλον.
Η σκηνή που θα επιτελέσουν το έργο της ζωής τους ,,άνοιξε,,πρόβαλλαν οι αυτόπτες μάρτυρές τους ,αλήθεια ,δικαιοσυνη,ανθρωπιά ,λεβεντιά ,μα κυρίως απόλυτη ταύτισης ,παιδείας,καλλιέργειας και αποδόσεως.
Το παραβάν κρύβει πίσω του το παρελθόν,βαρύ,δύσκολο ,ανείπωτα τα λόγια ,παρεμφερή η αιτιολογία ,μα ένα είναι σίγουρο ,το θέατρο παραλόγου,εκσφενδονίστηκε απ τις ιαχές τους,ποτέ άλλη φορά .
Προβολείς τους ,αγάπη,νοιάξιμο ,φροντίδα,εκείνοι οι φακοί ,τελετουργίας μορφών,αλλαγών,μα μια η ουσία,η πλήρη αποτύπωση,ποτέ σκιών ,παρα σκιαγραφήσεων,αληθινών των χαρακτήρων τους ,χαραγμένων κοινών πορειών τους .
Η ζωή χαμογέλασε ,πλατύτερα δε θα μπορούσε και αυτή απλά ,ακολουθεί ,αυτός απλά ,άρχει.